İbrahim'in babasıyla mücadelesi ve yumuşak huyluluğu

Şu da kuşkusuz ki, İbrahim başlı başına bir ümmet idi; bir hanîf olarak Allah'ın önünde eğiliyordu, müşriklerden değildi. Nahl/120

İbrahim'le, beraberinde olanlarda sizin için çok güzel bir örnek vardır. Hani, onlar toplumlarına şöyle demişlerdi: "Biz sizden de Allah dışındaki kulluk ettiklerinizden de uzağız. Sizi tanımıyoruz. Sizinle bizim aramızda, siz Allah'a, yalnız Allah'a inanıncaya kadar, sürekli düşmanlık ve nefret olacaktır." Ancak İbrahim babasına şöyle demişti: "Senin için hep af dileyeceğim ama Allah'tan sana gelecek şeyi geri çevirme gücüm yoktur. Ey Rabbimiz! Yalnız sana güveniyoruz, yalnız sana yöneliyoruz! Dönüş yalnız sanadır!" Mümtehine/4

Ayetlerde Rabbimiz İbrahim(as)'ın bir ümmet olduğunu,hanif olduğu Allah'a yönelip,eğildiği ve müşriklerden olmadığını belirtiyor.Kur'an'da bir çok yerde yaşadıkları anlatılan İbrahim Peygamberimiz kavmine karşı gerçekten zorlu bir mücadele vermiştir.Bu mücadele yalnızca müşrik(Allah'a ortak koşan) kavmine karşı değildi.O da Nuh Peygamber ve Lut Peygamber gibi ailesinden de imtihana çekildi(Tahrim/10,Hud/42,43).İbrahim Peygamberin bu yönden imtihanı belki biraz daha zordu,çünkü onun babası bir müşrikti.İbrahim Peygamberimiz ise yumuşak huyluydu.Ayetler ile bu mücadeleyi ve yaşanan duyguları görelim.

Kitap'ta İbrahim'i de an. O, özü sözü doğru bir peygamberdi. Meryem/41

Hani, babasına demişti ki: "Babacığım; işitmeyen, görmeyen, sana hiçbir yarar sağlamayan şeylere niçin kulluk ediyorsun?" Meryem/42

"Babacığım, bana ilimden, sana ulaşmayan bir nasip geldi. O halde bana uy ki, seni düzgün bir yola ileteyim." Meryem/43

İbrahim Peygamber babasına tebliğ ediyor,hakikatleri açık-seçik ortaya koyuyor.İşitmeyen,görmeyen,hiçbir yarar sağlayamayan varlıklara kulluk etmesinin mantıksızlığını hatırlatıyor.Hatırlatıyor çünkü esasen her tebliğ bir hatırlatmadır.Rabbimiz kitapları için "Zikir" ifadesini kullanır,yani "hatırlatıcı".Neden hatırlatıcı,neyi hatırlatıyor?Unutulan yahut üstü örtülen,tahrif edilen gerçeğin bilgisini.Şeytan'ın unutturduğu gerçeğin bilgisi.

Genç adam dedi: "Bak sen şu işe, hani kayaya sığınmıştık ya, işte o sırada balığı unuttum. Onu hatırlamamı bana unutturan, şeytandan başkası değildi. Balık, denizin içinde acaip bir biçimde yolunu tuttu." Kefh/63

Babasına kendisine ilimden bir nasip verildiğini ifade ediyor,hakikatin bilgisinin verilmesi olsa gerek bu.Ve kendisine uyarak doğru yola ulaşması gerektiğini hatırlatıyor. 

"Babacığım, şeytana kulluk etme! Çünkü şeytan Rahman'a isyan etmişti." Meryem/44

 "Babacığım, ben sana Rahman'dan bir azap dokunmasından, böylece şeytanın dostu haline gelmenden korkuyorum!" Meryem/45

Kısır bir örüntü,azaba sürükleyen bir örüntü. Şeytana tabi olma,çünkü o Rahman'a isyan etmişti,Rahman'a isyan edene tabi olursan azap dokunur o zaman da şeytanla dost olursun.

 Babası, “Ey İbrâhim! Sen benim tanrılarımdan yüz mü çeviriyorsun?” dedi. “Eğer vazgeçmezsen andolsun seni taşlarım! Uzun bir zaman benden uzak dur!” Meryem/46

Şeytana uyanın hakikatin bilgisine olan inkarı ve inkarının şiddeti.Ve İbrahim Peygamberin karşılığı.

Dedi: "Selam sana! Senin için Rabbimden af dileyeceğim. Çünkü O, bana karşı çok lütufkârdır." Meryem/47 

Bu hitabı hatırladınız mı ? Hatırlatayım , hatırlatıcı kitaptan.

Rahman'ın has kulları olan kimseler, yeryüzünde vakarlı bi tevazu ile yürürler ve cahillerle muhatap olduklarında "Selam" der (geçer)ler. Furkan/63

Yaratıcımız olan Allah bu ayet içinde bir örnek,rol model koymuştur.İşte Mümtehine/4'te onda örneklik var dediğinin ayet ile örneği(tek örnek değil daha birçok örnek mevcut). Ve gelelim Allah'tan babası için af dilemesine. 

“Sizden de, Allah'ın dışında taptığınız şeylerden de uzaklaşıyor ve Rabbime yalvarıyorum. Umulur ki, Rabbime dua etmemle bedbaht olmam.” Meryem/48

Babası bir müşrik(ortak koşan) olmasına rağmen,ortak koşmak affedilmeyecek bir günah olmasına rağmen af dilemiştir.Allah kitabında buna da vurgu yapıyor ve sebebinden de bashediyor.

İbrâhim'in, babası için af dilemesi, sadece ona verdiği sözden ötürü idi. Fakat onun, Allah düşmanı olduğu kendisine belli olunca ondan uzak durdu. Şüphesiz ki İbrâhim, çok yumuşak huyluydu; pek sabırlı idi. Tevbe/114

İbrahim Peygamberimiz her ne kadar sert ve çetin mücadeleler verse de sabırlı olmayı bilmiş,bunun yanında özünün getirdiği bir yumuşak huyluluğu da taşımıştı.Hatta Lut kavminin affedilmesi için Alah'ın gönderdiği elçilerle tartışmıştı.

İbrahim'den korku gidip yerine müjde gelince, Lût kavmi hakkında bizimle tartışır oldu. Hud/74

 İbrâhim cidden yumuşak huylu, duygusal, kendini Allah'a vermiş biri idi. Hud/75

"Ey İbrahim, bundan vazgeç! Gerçek şu ki, Rabbinin kesin talimatı gelmiştir: artık onlar geri dönülmez bir cezaya çarptırıldılar!" dedi.  Hud/76


Bizim için bir örnek teşkil eden İbrahim peygamberi biraz daha yakından tanımaya ugrastık.

Son noktayı Allah'ın ayetleri ile koyalım.

~

O'nun nimetlerine şükrediyordu. Allah onu seçip yüceltti ve dosdoğru bir yola kılavuzladı.

Dünyada ona güzellik verdik, âhirette de o mutlaka barışsever iyiler arasında yer alacaktır.

Sonuçta (ey Peygamber), sana da şöyle vahyettik: "Her türlü kötülükten yüz çeviren İbrahim'in inanç sistemine uy; zira o Allah'tan başkalarına ilahlık yakıştıranlardan değildi!"

Nahl 121-122-123